Βασανιστήρια και ποίηση {Αλέκος Παναγούλης}

Ο Αλέκος Παναγούλης ήταν από εκείνους που επεχείρησαν ν’ ανατρέψουν ακόμη και να εξοντώσουν το δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο. Δημιουργεί την Εθνική Αντίσταση, αυτοεξορίζεται στην Κύπρο, όπου έρχεται σ’ επαφή με τον Πολύκαρπο Γιωρκατζή για να τον βοηθήσει. Καταστρώνει σχέδιο δολοφονίας του Παπαδόπουλου. Η απόπειρα λαμβάνει χώρα στις 13 Αυγούστου 1968 στη Βάρκιζα. Η αποτυχία σημαίνει και τη σύλληψή του και πλέον όλα αλλάζουν για τον ίδιο. Βασανίζεται ανηλεώς, για πολλές ημέρες και νύκτες, ώσπου ημιθανής διακομίζεται σε νοσοκομείο. Εμφανίζεται στο στρατοδικείο στις 3 Νοεμβρίου 1968 για να καταδικαστεί δύο φορές σε θάνατο στις 17 Νοεμβρίου.
Η εκτέλεσή του αναβάλλεται λόγω διεθνών πιέσεων. Μεταφέρεται στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, Δραπετεύει αλλά συλλαμβάνεται εκ νέου. Αυτή τη φορά του έχουν ετοιμάσει ειδικό κελί απομόνωσης. Θέλει και πάλι να δραπετεύσει, αλλά δεν τα καταφέρνει. Μοναδική του διέξοδος για να μπορέσει ν’ αντέξει τα βασανιστήρια και την ψυχολογική εξόντωση, που επιχειρεί το καθεστώς είναι η ποίηση. Ακόμη κι όταν οι δεσμοφύλακες του παίρνουν τα μολύβια και το χαρτί, χρησιμοποιεί το αίμα του και τους τοίχους του κλουβιού, που τον κρατούν δέσμιο.
«Η πολιτική είναι ένα καθήκον, η ποίηση είναι μια ανάγκη. Είναι ένα ούρλιασμα, μια κραυγή που δεν μπορείς να πνίξεις. Το άγχος μιας στιγμής που δεν θέλεις να ξεχαστεί. Τότε ψάχνεις για χαρτί και μολύβι ζητώντας να ζωγραφίσεις με στίχους αυτή τη στιγμή», θα γράψει ο Αλέκος Παναγούλης στις 5 Ιουνίου 1971 μέσα από τις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου σημειώνοντας ότι είναι Μετά από Ξυλοδαρμό.
Η Ιταλία αποδεικνύεται φιλόξενη κι ώριμη, όπου κυκλοφορούν οι δύο ποιητικές του συλλογές. Η πρώτη ενώ είναι στη φυλακή και η δεύτερη λίγο μετά την απελευθέρωσή του, όταν η χούντα τον Αύγουστο του 1973 προχωρούσε σε γενική αμνήστευση. Vi scrivo da un carcere in Grecia (Σας γράφω μέσα από μία φυλακή στην Ελλάδα) είναι ο τίτλος της δεύτερης συλλογής το 1974, όπου μεταξύ άλλων ξεχωρίζει η «Υπόσχεση»:

Τα δάκρυα που στα μάτια μας
θα δείτε ν’ αναβρύζουν,
ποτέ να μην τα πιστέψετε
σημάδια απελπισίας.
Υπόσχεση είναι μονάχα
γι’ Αγώνα υπόσχεση!

(Στρατιωτικές Φυλακές Μπογιατίου, Φεβρουάριος 1972)
Vi scrivo da un carcere in Grecia, 1974υ μετρό της Αθήνας (2004).

Copyright © 2013 euronews

Φωτογραφία:  http://fellfrozen.blogspot.com

Υ.Γ  Στις 3 Νοεμβρίου ο Αλέκος Παναγούλης καταδικάζεται σε θάνατο για την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Είναι μια πράξη βίας που προφανώς η τωρινή κυβέρνηση θα καταδίκαζε!