"Εθνική ομοψυχία"

Όσο και αν το επιθυμούμε, η πραγματική φυλετική μας σχέση με τους αρχαίους Έλληνες είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Είμαστε μάλλον κράματα επιμιξιών ποικίλων φυλών ντόπιων και βαλκανικών (βλάχων, αρβανιτών, θρακιωτών κ.α.).

Πολιτιστικά, όσο και αν το επιθυμούμε, δεν κρατήσαμε την αρχαία πολιτιστική παράδοση μας, αλλά τη Ρωμαϊκή, τη Βυζαντινή, τον σύγχρονο επηρεασμό από τη γαλλική και Αγγλική κουλτούρα ως το 1950 και την Αμερικάνικη μετέπειτα, και, αν και δεν το παραδεχόμαστε και δε θέλουμε να το συζητάμε, το βαθύτατο επηρεασμό της νοοτροπίας μας από τον τρόπο ζωής που διαποτιστήκαμε στα χρόνια που υπαγόμαστε στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Το πελατειακό σύστημα της πολιτικής, ο κυρίαρχος τρόπος διασκέδασης μας (μπουζούκια, τσιφτετέλια), τα παζάρια, και τόσα άλλα, είναι κατάλοιπα του Οθωμανικού τρόπου ζωής που τόσο οι εθνικιστές, αλλά και οι διεθνιστές και οι υπόλοιποι Έλληνες υποσυνείδητα δεν τα παραδέχονται ως στοιχεία μας.

Οι εθνικιστές όταν μιλούν για το έθνος των Ελλήνων, αναφέρονται σε αυτό ως ένα σύνολο από ανθρώπους με ίδια ιδανικά και στόχους. Η ιστορία της Ελλάδας όμως από το 1821 και μετά, δείχνει ότι ακριβώς το αντίθετο συνέβαινε. Η Ελλάδα ήταν χωρισμένη σε κοινωνικές τάξεις (προύχοντες, ανώτατοι ιερείς, αγρότες κ.α.), κόμματα (Αγγλικό, Γαλλικό, Ρωσικό), επαγγελματικές συντεχνίες κ.λπ. που πολεμούσαν μεταξύ τους για το ποιος θα κυριαρχήσει, προκειμένου να επωφεληθεί των άλλων και πάντα εις βάρος της πατρίδας (π.χ. να επωφεληθεί των «εθνικών γαιών»). Και μόνο η φυλάκιση του Κολοκοτρώνη και η δολοφονία του Καποδίστρια το αποδεικνύουν. Σήμερα το ίδιο ισχύει με τα πολιτικά κόμματα και τους οπαδούς τους. Επομένως αυτή η υποτιθέμενη ομοψυχία μάλλον είναι ένα κατασκεύασμα, που μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις έχει υπάρξει.
Οι εθνικιστικές τάσεις έχουν ανέκαθεν οδηγήσει σε πολέμους και εθνοκαθάρσεις, δηλαδή σε μαζικούς φόνους ανθρώπων.

Ο εθνικιστικός προσανατολισμός δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί μεροληπτεί σε σχέση με το «δικαίωμα της αυτοδιάθεσης» των λαών. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα θεωρεί ορθό το να συστήσουν εθνικό κράτος οι Κούρδοι και οι Παλαιστίνιοι αλλά να μην κάνουν το ίδιο οι Κοσοβάροι.
Το γεγονός ότι διάφορες χώρες (και η Ελλάδα) κατηγορούνται για την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από διάφορες οργανώσεις (Ο.Η.Ε., «Παρατηρητήρια», Μ.Κ.Ο. κ.α.) με σκοπό την επέκταση των ξένων συμφερόντων, δεν αναιρεί την αλήθεια ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι χώρες όντως καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού (τσιγγάνους, μετανάστες, ιερόδουλες, κρατούμενους κ.α.).



Ήταν τα επιχειρήματα κατά του εθνικισμού απο το κείμενο του ψυχολόγου Γιάννη Βελίκη "Οι εθνικιστές"